,,Efektywne rozwijanie edukacji matematycznej u dzieci

w wieku przedszkolnym w połączeniu z teściami przyrodniczymi''

 

Jak powszechnie wiadomo ,,Matematyka jest królową nauk''. Stanowi podstawę rozwoju cywilizacji. Rozumienie jej jest wielką umiejętnością, zaś stosowanie, wielkim osiągnięciem prowadzącym do rozwoju w każdej dziedzinie życia. W wieku przedszkolnym dziecko rozwija się najintesywniej. Chłonie wiedzę, nabywa umiejętności i rozwija zainteresowania czy zdolności. Tym czynnościom towarzyszą procesy myślenia, takie jak: analiza, synteza, porównywanie, uogólnienie czy wnioskowanie. W wyniku tych procesów powstają w umyśle człowieka produkty, które określane są jako ,,pojęcia''. Zatem myślenie to sposób na poznanie rzeczywitego świata. To czynność umysłowa, gdzie spostrzeżenia dawniej odbierane oraz ich wyobrażenia ulegają przetworzeniu i umożiwiają dostrzeganie stosunków między przedmiotami i zjawiskami. Każde dziecko ma swój własny rytm i tempo rozwoju, które uwarunkowane są czynnikami biologicznymi i środowiskowymi. W przedszkolu mamy do czynienia z dziećmi zarówno tymi, u których obserujemy przyspieszony rozwój, jak i tymi, których charakteryzują niedobory rozwojowe. 

 

Matematyki zaczynamy się uczyć niemal równocześnie z nauką mowy. Przedszkole ma obowiązek wspomagać rozwój intelektualny dziecka wraz z edukacją matematyczną. Według nowej Podstawy programowej wychowania przedszkolnego (2009) dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej powinno:

1. liczyć obiekty i rozróżniać błędne liczenie od poprawnego;
2. wyznaczyć wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych;
3. ustalić równoliczność dwóch zbiorów, a także posługiwać się liczebnikami porządkowymi;
4. rozróżnić stronę lewą i prawą, określić kierunek i ustalać położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;
5. wiedzieć, na czym polega pomiar długości i znać proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą;
6. znać stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.

 

Istotna jest także świadomość tego, w jaki sposób dzieci się uczą. Nie należy dzieci uczyć przy pomocy słów, poprzez wyjaśnienie, tłumaczenie, opowiadanie. Najważniejsze są w edukacji matematycznej osobiste doświadczenia dziecka. One rozwiązują myślenie, hartują dziecięcą odporność, tworzą pojęcia i doskonlą umiejętności. W trakcie tych doświadczeń dziecko musi mówić. Nazywanie przedmiotów oraz wykonywanych czynności sprzyja koncentracji uwagi i pomaga dziecku dostrzegać to co ważne. Do uczenia się matematyki konieczna jest dojrzałość psychiczna. Na nią składają się następujące elementy:

 

1. Odpowiedni poziom operacyjnego rozumienia.
2. Świadomość w jaki sposób należy poprawnie liczyć przedmioty.
3. Stosunkowo wysoki poziom odporności emocjonalnej na sytuacje trudne.
4. Należyta sprawność manualna, percepcji spostrzegania oraz koordynacja wzrokowo- ruchowa.

 

Matematyka jest wokół nas i mamy do czynienia z nią na co dzień. Tonie tylko obliczenia, ale i rzeczywistość w której żyjemy. Przyroda to również w dużej mierze matematyka. Jaki stosunek mamy między geometrią, jedą z dziedzin matematyki a przyrodą?. Otóż jeżeli wszechświat jest geometryczny w swej naturze jeśli organizuje się według pewnej geometrii, to powinno się móc dostrzec tę geometrię także w środowisku przyrodniczym. Geomtryczne kształty wypełniają świat przyrody ożywionej i nieożywinej na różne sposoby. Elementy przyrodnicze niejednokrotnie wykorzystywane są w przedszkolnej edukacji matematycznej. Towarzyszą nam one podczas:

• Przeliczania
• Tworzenia zbiorów
• Klasyfikowania
• Tworzenia rytmów

 

 

Obrazek przedstawia drzewo z cyframi.